کنارم بخوابو بدورم بتابو، ازاین لب بنوشو چو تشنه که آبو
گل آتشی تو حرارت منم من ، که دیوانه ی بی قرارت منم من
خدا دوست دارد لبی که ببوسد ، نه آن لب که از ترس دوزخ بپوسد
خدا دوست دارد منو تو بخندیم ، نه در جاهلیت بپوسیم بگندیم
بخواب آرام پیش من لبت را بر لبم بگذار، مرا لمسم کنو دل را به این عاشقترین بسپار
خدا دوست دارد لبی که ببوسد ، نه آن لب که از ترس دوزخ بپوسد
|
برای کشف اقیانوس های جدید باید شهامت ترک ساحل های آرام خود را داشت...